ROSENTHAL'ın ELAİNE TABLOSUNUN HİKAYESİ

 Eser      : Elaine/1874

 Sanatçı : Toby Edward Rosenthal 

 Akım    : Ön raffaeloculuk

 Bu tabloyu ressamımız, Alfred Tennyson tarafından yazılan ''The Lady of Shalott'' şiirinden ilham alarak yapmıştır. Elaine'in Shalott'tan  Camelot'a olan ölüm sonrası yolculuğu anlatılmaktadır.

Şair Alfred Tennyson

Öncelikle bu tabloya ilham veren şiirler Alfred Tennyson adlı bir şairin Kral Arthur efsanesine dayanarak yazdığı eserlerdir. Bu şiirlerde Elaine'nin hikayesi de anlatılır. Camelot Kralı Arthur’un hikâyeleri, 5. yüzyıl sonları 6. yüzyıl başları Britanya’sında geçer. Kral Arthur Britanya'da bir çok mite konu olmuştur. Genellikle ön raffaeloculuk akımında bu mitlerin resmedilmiş halini görebilirsiniz. Elaine Hanım'ın hikayesi de bahsi geçen mitlerde şöyle anlatılmaktadır.

Hanım kızımız, Camelot’a doğru akan nehrin ortasındaki Shalott adasında yer alan dört kuleli bir şatoda yaşamaktadır. Nedendir bilinmez üzerinde bir lanet vardır. Burada hapis hayatı yaşamaktadır. Boş vakitlerini dokuma yaparak geçirmektedir. Hoş boş vakitten bol ne var kızımızda. Yalnız bir kural vardır. Dış dünya ile iletişimini yalnızca ona dışarıyı gösteren kuledeki aynasından bakarak yapması gerekmektedir. Çünkü çıplak gözle bakarsa ölecektir. Bir gün bir bey şarkı söyleyerek yoldan geçer bu da bizim esas oğlan Lancelot'tur. Kızımızın kalbi küt küt olur koşarak pencereden dışarı bakar. Lancelot'a aşık olur. Aman Allah'ım o da ne dış dünyaya yalnızca aynasından bakması gerekiyordu çıplak gözle bakmak yasaktı. Oysaki Lanet böyle söylemişti ona. Pencereye koşup dışarı baktığında ayna çatlar ve lanetlendiğini anlar. Bunun üzerine Lancelot'a ulaşabilmek için bir kayığa binip nehri geçerek Camelot'a ulaşmaya çalışır. Bu, aynı zamanda ölüme doğru bir yolculuktur. Çünkü üzerindeki lanet sebebiyle kayığı şehre ulaştığında Elaine Hanım ölür. Lancelot Bey'in bu durumdan haberi yoktur. Hatta rivayete göre Lancelot Bey, kayığın başına toplanmış insanları görünce  gider bakar ve ne hoş bir yüzü varmış rahmetlinin der.

Alfred Tennyson Bey demiş ki ben bu hikaye ile insanımızın kendisini toplumdan soyutlamasının yanlışlığını dile getirmek istedim. Valla bu mesajı çok zorlama geldi bana ama şaire hürmetten bu konuya pek girmeyeyim ben.

 

Şimdi gelelim ressamımız durup dururken niye bu tabloyu yaptığına.

Toby Edward Rosenthal Amerika asıllı Almanya'da akademide eğitim görmüş bir sanatçıdır. Münih Abd arası gel gitler yapmaktadır. Kendisi çeşitli sanat komisyonlarında çalışmıştır. Zengin San Francisco'lu bir  tüccar olan Tiburcio Parrott'ın komisyonunda da çalışmıştır.  Bu bey ressamımızdan yuvarlak masa şövalyelerinden olan Lancalot'un aşkından ölen Elaine ile ilgili bir tablo yapmasını istemiştir. Ressamımız başlangıçtaki fiyatın aksine resminin fiyatını arttırınca aralarında tartışma çıkmıştır. Zaten tablo bitince de başkasına satmıştır. Hatta bu olay Londra Times, San Francisco ve Berlin gazetelerinde de çıkmış halk tarafından da duyulmuştur. Yani tablo oldu mu size magazin figüru. Tabloyu Kate Johnson adında biri satın alıyor. O dönem Kraliyet Prensi Frederick William da tabloyu almak istemiş ancak sahibi Kate Johnson bunu reddetmiştir.

 

Resim sonunda  1875 San Francisco da sergileniyor. Fakat o da ne!! Hayal kırıklığı Elaine'in yüzü belirsiz, teknenin hareketi gerçekçi bulunmuyor falan. Hatta resim saldırıya uğruyor. Çerçevesi zarar görüyor. Neyse sonuç olarak tablo meşhur oluyor onuruna kulüpler kurulup, valsler oluşturuluyor. Arthur mitlerinden bu şiirin yer aldığı kitapların satışı da o dönem artıyor.

Son olarak Shalott Leydisi Elaine için yazılan bir Loreena McKennit şarkısı ile yazıyı bitirelim. Dileyenler linkten şarkıyı dinleyebilirler. Sevgiler...

”Who is this? And what is here?

And in the lighted palace near
Died the sound of royal cheer;
And they crossed themselves for fear,
All the Knights at Camelot;
But Lancelot mused a little space
He said, “She has a lovely face;
God in his mercy lend her grace,
The Lady of Shalott.”

https://youtu.be/1Lh6kuTjTiU